متخصص قلب و عروق

مصرف هم زمان با انسولین
برای به دست کم رساندن خطر هیپوگلیسمی ممکن میباشد دوز کمتری از انسولین یا این که عامل ها  متخصص قلب ترشح کننده انسولین موردنیاز باشد.

انسولین درمانی به طور همزمان:

هنگام آغاز معالجه در بیمارانی که اکنون انسولین اخذ می نمایند، متفورمین بایستی با ۵۰۰ میلی گرم خوراکی یک توشه در روز آغاز گردد و با ارتقا ۵۰۰ میلی گرم در هفته عنوان خواهد شد.
وقتی که سطح گلوکز خون ناشتا به کمتر از ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر کاهش مییابد، دوز انسولین را دربین ۱۰ تا ۲۵ درصد کاهش دهید.
سطح خونی متفورمین
در اکثری از مفاد می قدرت معیار دارو در خون یا این که سطح خونی متفورمین را سنجید. این عمل در آزمایشگاه‌های دارای اعتبار ایفا میشود. غلظت پلاسمایی وضعیت استوار در پهنا ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعداز استارت دارو به دست میاید و معمولاً کمتر از ۱ میکروگرم در میلی لیتر میباشد. سطح ها متفورمین بیش تر از ۵ میکروگرم در میلی لیتر با عوارض زیادی یاروهمدم بوده و تحت عنوان انگیزه اسیدوز لاکتیک دخیل میباشد.

احتیاط
یکی‌از مهم‌ترین عوارض مصرف متفورمین - که خوشبختانه کم هم می‌باشد - تجمع اسید لاکتیک در خون میباشد که موجب اسیدی شدن خون میشود. به‌این بیماری اسیدوز لاکتیک گفته میشود.

بیماری اسیدوز لاکتیک مربوط به متفورمین می‌تواند سبب ساز به مرگ، هیپوترمی، افت فشار خون و برادی آریتمی های مقاوم خواهد شد. استارت بیماری اکثر زمان ها نامحسوس میباشد و تنها با علائم غیر منحصربه‌فرد مانند کسالت، میالژی، دیسترس تنفسی، خواب آلودگی و درد شکمی یاور میباشد. اسیدوز لاکتیک مربوط به متفورمین با ارتقاء سطح لاکتات خون (بیشتر از ۵ میلی مول در لیتر)، اسیدوز آنیون گپ (فارغ از شواهدی از کتونوری یا این که کتونمی)، ارتقا نسبت لاکتات به پیروات و سطح های پلاسمایی متفورمین معمولاً بیش تر از ۵ میکروگرم در میلی لیتر مشخص و معلوم میشود.
کارداران خطر برای اسیدوز لاکتیک مربوط به متفورمین عبارتند از: نارسایی کلیوی، مصرف به طور همزمان برخی داروها (مانند مهارکننده های کربنیک انیدراز مانند توپیرامات)، سن ۶۵ سال یا این که بیشتر، جاری ساختن یک استیناف رادیولوژیکی با ماده حاجب، جراحی و بقیه طریق ها، حالات هیپوکسیک (برای مثال، نارسایی احتقانی وخیم قلب)، مصرف بیش تر از حد الکل، و نارسایی کبدی.
در شکل مشکوک بودن به اسیدوز، فورا دارو را جدا کرده و به درمان گاه رجوع نمایید. مایحتاج میباشد همودیالیز سریعاً استارت گردد.
موردها نهی کردن مصرف
آلرژی به ماده فعال
نارسایی شدید کلیوی (eGFR کمتر از ۳۰ میلی لیتر در دقیقه)
اسیدوز متابولیک خراب یا این که مزمن، مثلا کتواسیدوز دیابتی، با یا این که فارغ از کما
ایمنی و اثربخشی در بیماران کمتر از ۱۰ سال اثبات نشده میباشد.

نکات اصلی
سفارش های درمانی:

به طور خوراکی همدم خوراک استعمال شود
تحمل دستگاه گوارش ممکن میباشد با ارتقاء آرام دوز بهبود یابد. دوزهای فراتر از ۲۰۰۰ میلی گرم در روز ممکن میباشد عالی تحمل شوند که ۳ توشه در روز همپا با خوراک تجویز می گردند
دارو با تکثیر زمانبر بازه (ER): یار و همدم با وعده غذایی بعدازظهر استفاده شود

قرص ER: این نوع از قرص را بی نقص ببلعید. کوچک کردن، براندن، حل کردن و جویدن می‌تواند تاثیر دارو را کاهش دهد
سوسپانسیون خوراکی ER: دوز را در پیاله دوز عرضه گردیده اندازه گیری فرمائید. پیش از هر توشه استعمال دست‌کم ۱۰ ثانیه بطری را به خیر جنبش دهید
تکنیک های نوسازی/فراهم سازی:

سوسپانسیون خوراکی ER را می بایست با رقیق کننده همدم با دارو تهیه و تنظیم فرمایید. هم پودر و هم رقیق کننده دربردارنده داروی فعال می باشند.
ذخیره سازی:

سوسپانسیون خوراکی ER: در میان ۲۰ تا ۲۵ جایگاه سانتی گراد حفظ گردد.
سوسپانسیون فراهم گردیده را بعد از ۱۰۰ روز بدور بریزید
همگانی:

در حالتی‌که بیماران بعداز ۳ تا ۴ ماه به معالجه جواب ندادند، تشدید معالجه با دوزهای مازاد ضروری میباشد.
این دارو برای بیماران در گیر به دیابت نوع ۱ یا این که کتواسیدوز دیابتی استعمال نمی‌شود.
هنگامی که انتظار می رود مصرف محصور طعام یا این که مایعات مانند عصر‌های شایستگی برای جراحی وجود داشته باشد، معالجه بایستی به صورت موقت متوقف خواهد شد. برای سفارش های مرتبط با مطالعات رادیولوژیک با کنتراست بایستی با دکتر خویش مشورت کردن کنید.
تحقیق بر:

همه: eGFR را در اولِ معالجه احتساب نمایید و دست‌کم سالیانه تکرار نمایید. تحلیل سعی همگی در فواصل کوتاه‌خیس در بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به نارسایی کلیوی می باشند (برای مثالً اشخاص مسن)، ضروری میباشد.
هماتولوژیک: پارامترهای هماتولوژیک و خونی را هر ساله اندازه گیری فرمایید. به صورت زمان ای سطح ها ویتامین B-12 را محاسبه فرمائید، به ویژه در بیماران دچار به نوروپاتی محیطی یا این که معدود خونی.
قند خون را در اختیار گرفتن فرمایید.
پیشنهاد به مریض
بیمارانی که از متفورمین به کار گیری می نمایند بایستی با اثربخشی و عوارض آن شناخت بی نقص داشته باشند.
قالب های قرص با رهش وقت گیر ممکن میباشد در مدفوع ظواهر شوند و این نباید منجر نگرانی گردد.
بیماران را در امر خطر اسیدوز لاکتیک، قوانینی که ممکن میباشد آنان را مستعد وقوع آن نماید و علائمی که می بایست مراقب و گزارش شوند، باخبر فرمایید.
بیماران می بایست علائم و آرم ها، مخاطرات و معالجه قند خون تحت را ادراک نمایند، به خصوص چنانچه از این دارو یاروهمدم با انسولین یا این که بقیه داروهایی که ممکن میباشد قند خون را کاهش دهند، استعمال نمایند.
به مریض پیشنهاد فرمائید که در شکل جاری ساختن مطالعات رادیولوژیک با مواد حاجب یددار یا این که طرز های جراحی که مصرف خوراک یا این که مایعات را محصور می نماید، ممکن میباشد نیاز به انقطاع موقت این دارو داشته باشد.
به بیماران در زمینه ی خطرها مصرف بیش تر از حد الکل سفارش نمائید.
اشتباهات گوارشی و معده با این دارو شایع می باشند. بیماران می بایست در خصوص این علایم هوشیار بوده و در شکل بروز اگاهی دهند.
به زنان پیش از یائسگی سفارش نمایید که‌این دارو به جهت تأثیر آن بر تخمک گذاری ممکن میباشد باعث به بارداری ناخواسته گردد.